alay

• (Ask.) 3-4 tabur piyade veya5 bölük süvari askerinden mürekkep kuvvet.
• Debdebe ve gösterişle yapılan tören, geçit resmi.
• Cemaat, topluluk, güruh, kalabalık, fevç.
• Fazla miktar, muhtelif ve müteaddit kişiler veya şeyler.

alem-i küfür / âlem-i küfür

• Küfrü ve inkarcılığı yaymaya çalışan kişilerden meydana gelen güruh.

azl

• Bir şeyi yerinden veya güruhundan veya işinden ayırmak. Birisini işinden veya makamından ayırmak.

bukta

• Perişan, pejmurde, dağınık, dökük saçık.
• Cemaat, güruh, topluluk, kalabalık.

cerad

• Çekirge.
• Mc: Yağmacılar gürûhu.

cil

• Cemaat, insan güruhu. Millet. Boy, aşiret, kuşak.

cürh

• (Çoğulu: Cüruh) Yara.

ehl-i garet ve fesad

• Baskın yapıp yağmalayan çapulcu ve bozguncu güruh.

ezfile

• Cemaat, topluluk, güruh, bölük.

fell

• (Çoğulu: Fülül - Eflâl) Gedik, rahne.
• Yaralamak.
• Cenkte askeri bozmak. Harbdeki askerin bozulması.
• Kılınç yüzündeki açılan gedik.
• Susuz kır yer.
• Güruh, cemaat.
• Muvakkat delilik.

güruh-i eşkiya

• Eşkiya takımı, haydut güruhu.

hayl

• At. At sürüsü.
• Atlı sürüsü.
• Zümre, güruh.
• Düşünmek, hıfzetmek.

hayl-i adüv

• Düşman sürüsü, düşman güruhu.

karha

• (Çoğulu: Kuruh) Yara, ceriha. Ülser.

karih

• (Çoğulu: Kuruh-Kavârih) Kesbedici, kazanan.
• Dişleri tam olan davar.

kurha

• (Çoğulu: Kuruh) Silâh yarası.
• Çıban.

mela'a / mela'â

• Meşveret.
• Cemaat. Güruh.
• Bir kavmin ileri gelen mes'uliyetli şahısları.
• Huy, ahlâk.
• Doldurmak.

mele'

• (Çoğulu: Emlâ) Bir cemâatin ileri gelenleri.
• Hırs, tama'.
• Zan.
• Güzellik.
• Fls: Kâinatta hiçlik şeklinde boşluk olmadığını, her yerin dolu olduğunu ifade eden bir tabirdir.
• Dolu mekân.
• Kalabalık, güruh, cemaat, topluluk. Halk.

mevakib

• (Tekili: Mevkib) Cemaatler, kalabalıklar, güruhlar, topluluklar.

rafıza

• Şii fırkalarından bir tâife. Hak mezhepten ayrılmış, namazsız, itikadı bozuk kimse.
• Asker kaçağı güruhu.
• Düstur, akide ve nizam kabul edilen esaslardan ayrılanlar.

sarh

• (Çoğulu: Suruh) Büyük köşk, yüksek yapı.

ser-kerde

• Bir güruhun, bir takımın başı, reisi. (Farsça)
• Şaki, haydut. (Farsça)

sürbe

• (Çoğulu: Süreb - Sürüb) Güruh, cemaat.
• Yığın, küme.
• Sürü.
• Gidecek yer.